Cumhuriyet tarihinin en büyük felaketi üzerinden 140 günden fazla geçti. Buna karşın Hatay’daki iyileşme “ağır çekimde” sürüyor. Bu ağır çekimi hızlandırmaya çalışan isimsiz kahramanları anlatmaya devam ediyoruz… Aile gibi yaşayan bir şehirdi Hatay. Zenginliği de her inanç ve düşünceden insanın Cumhuriyet ve Atatürk çatısında barış içerisinde yaşamasından kaynaklı. Deprem sonrası bölgede kalanların da bölge dışına çıkanların da öncelikle istediği şey ekonomik döngünün başlaması, istihdam sağlanması. Aksi halde giderek azalan yardımlar en fazla gücü kurtarabilecekken, gittikleri bölgede yaşam kurmak zorunda Hataylıların dönüşü de zorlaşacak. İşte bu aşamada bölge iş insanlarından Çiğdem Kıral sesini duyurmaya çalışıyor. Aslında istediği yardım değil, kalıcı çözüme katkı sağlayabilmek için uygun zeminin yaratılması.
Önce hikayesinden kısaca bahsetmeli. Antakya, Hatay deyince akla “özel soslu döner” gelir. Çiğdem Kıral ve eşi Akın Kıral, işte bu “soslu döner”in öncüsü olarak 1996’da açılan KEBO’nun kurucusu. “Atatürk’ün gösterdiği hedefte yürümek isteyen bir çift olarak yola çıktık” diyor Çiğdem Hanım. Çok uluslu fast food markalarına “sağlıklı” bir alternatif yaratma amacıyla yola çıkıyorlar. Önemli aşama kat etmişler.
Deprem öncesi gelinen noktada KEBO, aile gibi yaşayan Antakya’da müşterilerini aile bireyi görerek farklı bir bağ yaratmış. Bu bir marka övgüsü değil. Hatay’da kime sorsanız aynı yanıtı alıyorsunuz. Bu aile olma konusunu deprem döneminde yaşananlar da doğruladı. Hatay’daki üç, Kahramanmaraş’taki 1 şubesi yıkıldı Kebo’nun. Hatay’daki üretim tesisleri de. Aynı zamanda vurgulayan Kadın Girişimcileri Derneği (KAGİD) Hatay Dönem Başkanı Çiğdem Hanım ve Akın Bey, kentin de güvenilen kişilikleri olduğundan, sorumluluk alarak deprem sonrası yardımların kente ulaşmasında bir hat oluşturmuş.
ÜÇ HAFTA ÜCRETSİZ HİZMET
Kente gelen ilk çadırların da bölgeye gelen gönüllü doktorların konaklamasını da iş makinelerin kente girebilmesini de sağlayan ekibin içinde yer aldılar. Deprem bölgelerinde bulunan ve kalacak yer sorunu bulunan 25 personelini ilk etapta Ankara’da kiraladıkları villada, sonra ise ayrı ayrı evlere yerleştirdiler. Deprem sonrası ülkenin çeşitli yerlerinde bulunan dükkanları üç hafta boyunca depremzedelere ücretsiz hizmet verdi. “Üç hafta bunu yapabildik çünkü gücümüz bu kadarına yetebildi” diyor Çiğdem Kıral, bu yaklaşımın yalnızca bir günlük maliyetinin 200 bin lira civarında olduğunu belirterek. Antakya’da konteyner şube açmama nedenleri şöyle açıklıyorlar: “Kentin konteyner ihtiyacı karşılanmadan konteyner edinmeyi, yurttaşların hakkına girmek olarak görüyoruz. Şehrin ihtiyacı karşılanmadan şube açmayacağız.”
“ATATÜRK EMANETİNE SAHİP ÇIKMALIYIZ”
Gelinen noktada şunları söylüyor Kıral: “Antakya depremde yıkıldı ama asıl demografik yapısını, zenginliğini kaybederse ölür bu şehir. Bölge dışına giden insan, orada yatırım yapmaya başlarsa geri dönemez. Bu şehir bize Atatürk’ün emaneti. Sahip çıkmak zorundayız. Yardımlarla kalıcı çözüm bulamayız. Sürdürülebilir ekonomik döngü şart. Yetkililerden isteğimiz bize yer göstersinler. Altyapı desteği sağlasınlar. Üretim tesisimizi kurabilelim ve yüzlerce insana istihdam sağlayalım. Bizim gibi kişilerin daha fazla olabilmesi için de Hatay’a hibe desteği konusunda öncelik verilsin.”
